Ggz in de praktijk

Wij vinden het belangrijk dat:

• De POH-ggz bij het inschatten van psychische klachten en het verwijzen – net als jij – volstrekt onafhankelijk blijft van zorgaanbieders waarnaar mogelijk wordt verwezen.
• Elke huisarts voldoende uren ondersteuning door de POH-ggz heeft, passend bij de omvang van de patientenpopulatie. Hiervoor kun je het POH-ggz rekenmodel gebruiken.
• De POH-ggz enkel huisartsenzorg biedt. Zie bij de afbakening van taken het functieprofiel POH-ggz.
• De POH-ggz laagdrempeling toegankelijk blijft. Dat kan alleen als de ggz ook voldoende capaciteit heeft, om jouw patiënten met meer complexe problematiek die de huisartsenzorg te boven gaat, goed en tijdig op te vangen bij een doorverwijzing.

Wat doen we voor jou?
We communiceren over het belang van de functie van POH-ggz, binnen de grenzen van de huisartsenzorg en op basis van de NHG richtlijnen. Daarmee temperen we ook de verwachtingen van de POH-ggz die er zijn naar buiten toe.

Bij de LHV krijgen we met enige regelmaat signalen van huisartsen die patiënten niet verwezen krijgen.

Vooral patiënten met specifieke aandoeningen, zoals bepaalde autistische stoornissen, moeten vaak maanden wachten. Dat is zeer zorgelijk omdat dit ten koste gaat van de tijd die beschikbaar is voor patiënten met lichte psychische klachten die binnen de huisartsenpraktijk kunnen worden geholpen.
In alle regio’s werken taskforces aan de lokale problemen met wachtlijsten. Het regionale gesprek tussen huisartsen, ggz-aanbieders, patiënten en zorgverzekeraars is een belangrijke manier om de samenwerking te verbeteren.

Wat doen we voor jou?
We zitten in de Stuurgroep Wachttijden ggz. Daarin brengen wij steeds nadrukkelijk het perspectief van de huisarts in om helder te maken waar je tegenaan loopt.

Je kunt een patiënt met ernstige psychische problematiek begeleiden die na een behandeling door een specialist goed is ingesteld en stabiel is. Deze begeleiding is basis huisartsenzorg maar kan alleen worden geboden onder een aantal voorwaarden. Voorwaarde is dat je de patiënt meteen terug kunt verwijzen naar de gespecialiseerde ggz als zich opnieuw problemen voordoen. Dat kan alleen als er een afspraak is dat een patiënt zonder wachtlijst kan worden terugverwezen. Hiervoor moet een afspraak worden gemaakt met de ggz-instelling. En het medicatiebeleid moet duidelijk zijn. Dit werkt net als in de somatiek: hartpatiënt krijgt na behandeling door cardioloog en een stabiele periode met begeleiding door de huisarts opnieuw acute ernstige hartklachten, huisarts verwijst terug naar de cardioloog.

Ben je of voel je je onbekwaam om de begeleiding van deze patiënt op zich te nemen, dan wordt de begeleiding binnen de ggz gedaan. Dat geldt ook voor het voorschrijven van medicatie zoals antipsychotica en lithium, dat doe je alleen als je je daartoe bekwaam acht en er goede samenwerkingsafspraken zijn met de ggz.

Jouw begeleiding is vraaggestuurd (reactief): op basis van de vraag van de patiënt kun je zorg bieden. Komt de patiënt niet naar het spreekuur dan roep je de patiënt niet proactief op. Wel bied je uiteraard de huisartsenzorg zoals beschreven in de NHG-richtlijnen en vraag je patiënten bij je terug te komen als je dat noodzakelijk acht. Je kunt niet alle patiënten in beeld hebben die langdurig zijn opgenomen. Wat de ggz-patiënten betreft is er in de ernstig psychiatrische groep soms ook sprake van zorgmijdend gedrag, waardoor je hen lang niet altijd in beeld zult hebben.

Vanaf 1 januari 2021 hebben mensen die vanwege hun psychiatrische stoornis blijvend behoefte hebben aan permanent toezicht – of aan 24 uur per dag zorg in de nabijheid – recht op zorg uit de Wet langdurige zorg (Wlz). Deze patiëntengroep woont in toenemende mate geclusterd in een (kleinschalige) woonzorginstelling. In onze LHV-leidraad Patiënten met psychiatrische stoornis met Wlz-indicatie lees je waar je als huisarts rekening mee moet houden en welke keuzes je hebt.

Als je in jouw praktijk patiënten hebt met een psychische aandoening, kun je te maken krijgen met de wet rond ‘onvrijwillige zorg’. Deze wet regelt de voorwaarden waaronder tegen iemands wil in zorg verleend mag worden. Onvrijwillige zorg is geen huisartsenzorg. Bij thema Onvrijwillige zorg lees je wat deze wet betekent voor je werk als huisarts en wat de LHV hierin doet.