Ambassadeursblog: De kracht van de aanname

In een reeks blogs vertelt Midden-Nederland ambassadeur Marie Annet Vollebregt meer over de start van haar nulpraktijk en andere zaken.

Praktijkdashboard

Patiëntenpopulatie: 541

De krant

Enkele weken geleden werden wij door het Algemeen Dagblad benaderd om mee te werken aan een vervolgartikel over onze praktijk. In maart 2024 hadden zij eerder een stuk gepubliceerd over de opening van onze praktijk zonder doktersassistent. Heel leuk dat we al die aandacht krijgen. Toch hebben we even getwijfeld of we nog mee wilde werken aan een tweede artikel. Waarom, zul je denken? Alle aandacht is toch welkom?

Na het eerste artikel over onze praktijk in maart 2024, besloot het AD een meepraatforum te openen met de titel: Lezers over praten met chatbot of ‘echt’ gesprek: ‘Gewoon assistent aan de lijn is al te veel gevraagd?’ Honderden, voornamelijk negatieve, reacties volgden. Reacties zoals: “Het is de achteruitgang van de menselijkheid,” “Dit zijn geld harkerende dokters,” en “Waar betaal ik dan mijn zorgpremie voor?” De titel van dit forum was erg sturend, en ook het gebrek aan toegang tot het artikel (achter een betaalmuur) zorgde ervoor dat lezers reageerden vanuit aannames. Deze veronderstellingen, gebaseerd op ervaringen, overtuigingen en culturele achtergrond zijn vaak diepgeworteld en hebben een aanzienlijke invloed op hoe we nieuwe informatie en technologieën interpreteren. Zo ook op de interpretatie van onze werkwijze.

Collega’s

Ook binnen onze eigen gelederen regende het in de afgelopen maanden met aannames. Tientallen keren hoorde ik de opmerking dat onze werkmethode enkel kan worden toegepast in een net gestarte nulpraktijk en dan alleen in een wijk met jonge mensen. De eigen patiëntenpopulatie zou te oud, te digitaal onvaardig zijn of simpelweg niet openstaan om een nieuwe methodiek zoals deze over te nemen.

Een huisartscollega reageerde in een medisch tijdschrift zelfs met de opmerking of wij nog wel in aanmerking komen voor onze herregistratie. Volgens hem zijn wij “digitale dokters die delen van de samenleving uitsluiten voor zorg en mogen wij ons geen huisarts noemen.” Hij had het stukje denk ik niet zo goed doorgelezen.

Al deze negatieve geluiden gingen ook mij niet in de koude kleren zitten. Mijn collega en ik geloven sterk in dit concept en willen dit in al ons enthousiasme uitdragen. Het doet iets met je als je dit iedere keer moet ‘verdedigen’. Enerzijds geeft het juist nog meer energie om dit te laten slagen, maar aan de andere kant zucht ik soms ook diep.

Onbekend maakt onbemind

Wij realiseren ons dat onbekend vaak ook onbemind maakt en dat nieuwigheden ook onzekerheid en spanning met zich meebrengen. Maar met de huidige uitdagingen in de zorg is innovatie hard nodig. Het is belangrijk om te beseffen dat er geen one-size-fits all oplossing zal zijn maar er zijn genoeg innovaties en ontwikkelingen die gezamenlijk de zorg kunnen ondersteunen en verder verbeteren. Het is daarvoor essentieel dat we negatieve aannames overwinnen. Alleen zo kunnen we innovatie omarmen. Wees dus bewust van je eigen vooringenomenheden en werk actief aan het doorbreken ervan maar blijf daarbij natuurlijk wel kritisch. Want zo kunnen we een omgeving creëren waarin nieuwe ideeën bloeien en vooruitgang niet wordt belemmerd door ongegronde veronderstellingen.

Lees!

Wij hebben uiteindelijk besloten om wel mee te werken aan het tweede artikel met een heel leuk en positief resultaat. Ook nu is er weer een meepraatforum geopend, dit keer tot nu toe met 0 reacties.