Ambassadeursblog – Een mooi sprookje

Huisartsen Marie Annet en Sharon openen binnenkort een innovatieve nulpraktijk. In dit blog neemt Marie Annet je mee op dit avontuur; wat komen ze allemaal tegen op weg naar hun droom-praktijk?

Er waren eens twee dokters…..

Zo beginnen mooie sprookjes toch? Nou dit is ons begin.

Over één week openen wij de deuren van onze praktijk. Iedereen die dat maar wil mag zich bij ons inschrijven. Althans, iedereen die nog geen huisarts heeft in en om ons stadje. 

We hebben 477 dagen aan de tekentafel gezeten, ontelbare telefoontjes gepleegd, bezoekjes afgelegd aan collega’s, kamers van koophandel, een zorgverzekeraar, apothekers, een regiogroep, meerdere leveranciers, een zorgpension, de krant en nog veel meer. Best indrukwekkend zo op papier. Toch is dit niet heel anders dan het openen van een nieuwe kledingwinkel of  een nieuw adviesbureau. Je hebt een plan of een concept, je denkt dit uit, maakt een bedrijfsplan, loopt wat regeldingen af en dan ga je starten. Simpel toch?

Verschillen

Nou ja er zijn natuurlijk wel wat verschillen. Wij zitten niet in een strak ingericht winkelpand of een mooi ontworpen kantoortuin met een ingehuurde barista. Nee wij starten in een tikkeltje gedateerde polikliniek, lekker steriel en wit met nu nog niets aan de muur. De gang naar de ingang is zo lang dat je qua loopafstand een inspanningstest hebt ondergaan voordat je bent aangekomen bij onze praktijk. En voor je plasje moet je naar de nog in bedrijf zijnde polikliniek die naast ons ligt. Onder het motto van een beetje aanspraak vind ik dat ook wel gezellig. En in deze hhct (huisartsenhuisvestingscrisistijd) zijn we bovenal heel erg blij met onze nieuwe stek.

Onze inventaris is overzichtelijk. Geen opslagruimte vol met artikelen voor de verkoop, nee gewoon een bureau, een stoel, een kast, een onderzoeksbank en wij, de dokter. En alle instrumenten en materialen passen tot nu toe in twee grote, bruine, kartonnen dozen. Eigenlijk best grappig om te bedenken dat je als huisarts met zo weinig kunt starten, dat zou ik bij het inrichten van een winkel wel anders doen.

Geen lening

Ondanks ons mooie en sterke concept is een lening bij een bank ons niet gelukt. Geef ze eens ongelijk want we hebben ons natuurlijk nog niet bewezen en echt grootkapitaal worden we nooit.  Ze zijn zeker welwillend want mochten we in de toekomt een goed lopend huisartsenimperium hebben opgezet dan mogen we ze zeker nogmaals benaderen. Altijd fijn zo’n basis om op terug te vallen. Kregen we dan helemaal niets? Dat is ook niet helemaal waar. Voor een luttele 9% rente konden we ons laten verleiden tot het zetten van een handtekening onder een kleine lening. Dat had dan vast plaatsgevonden in een strak ingericht kantoor met een mooie houten vloer en een heerlijk kopje barista koffie, je begrijpt dat we daarvoor hebben bedankt.

Dus daar zitten we nu dan in ons eigen mini kliniekje met niets aan de muur, geen mooi interieur en vooralsnog geen patiënten. Maar wel apetrots en boordevol enthousiasme om dit avontuur aan te gaan, dus ik zeg op naar de 3000 patiënten!

Welkom bij de bloggende nulpraktijkstarter!