Integraal zorgakkoord (IZA)

• Wat was de inzet van de LHV?

De ervaren druk van de 7×24 uurszorg met haar toenemende belasting pleegt roofbouw op het werken in de ‘dagzorg’. De ANW-zorg is echter een complex probleem dat niemand in zijn eentje kan oplossen. Over geen ander onderwerp waren de meningen in huisartsenland zo verdeeld. Zes jaar is erover gedacht en gedebatteerd.

Nu ligt er een gezamenlijk actieplan van LHV, VPH, InEen en NHG met drie actielijnen. Om dit plan te laten slagen is het randvoorwaardelijk dat er hogere en gedifferentieerde tarieven komen. Deze aanpassing door de NZa samen met de noodzakelijke inzet van de zorgverzekeraars moet er voor zorgen dat de noodzakelijke verandering in de ANW ingezet kunnen worden.

De inzet bij de onderhandelingen was concreet en afdwingbaar:

1. Evenredige verdeling van ANW-diensten over alle huisartsen
2. Spoed = Spoed werkwijze op alle posten
3. Regulering en ophoging van de tarieven voor iedereen
4. Werken naar integrale spoedpost (HAP, SEH), voor structurele verlaging dienstendruk in de toekomst.

• Bekijk de notitie Met de vuist op tafel

• Wat staat er in het IZA?

In het Integraal Zorgakkoord zijn afspraken vastgelegd over spoedeisende huisartsenzorg in de ANW-uren. Daarmee worden randvoorwaarden ingevuld voor de uitwerking van het actieplan ANW van de beroepsgroep. Het gaat om een betere verdeling van diensten op de huisartsenpost, spoed is spoed, om de verhoging en differentiatie van het ANW-uurtarief en, als stip op de horizon, de integrale spoedpost.

• Lees meer voor jou relevante informatie over de ANW

• Wat vinden wij daarvan?

De LHV is tevreden over de inhoud van de tekst in het IZa die het plan van de huisartsen zelf als uitgangspunt neemt. In het IZA staan echter geen concrete bedragen en ook in de brieven van de minister kon dit nog niet verder worden ingevuld dan een totaalbedrag. Daarmee miste de concreetheid die nodig is om vertrouwen te hebben in de uitvoering.

Inmiddels is dit dus berekend naar bovenstaande, gedifferentieerde tarieven. Het is aan de ledenvergadering op 29 november om te besluiten of de bedragen aansluiten bij de plannen en of de verzekeraars het voor de posten mogelijk en makkelijk hebben gemaakt ook daadwerkelijk de nieuwe tarieven te kunnen gebruiken.

• Lees ons nieuwsbericht over het gedifferentieerde ANW-uurtarief

• Wat doen wij verder op dit thema?

Het ‘actieplan ANW’ komt voort uit een grote ledenpeiling, waaruit bleek dat 9 van de 10 huisartsen verandering wil in de ANW-organisatie en dat een meerderheid wil dat de diensten door huisartsen gezamenlijk worden ingevuld. Voor de lange termijnorganisatie kwam uit het onderzoek dat er een voorkeur is, met name bij waarnemend huisartsen, voor een geïntegreerde spoedpost.

Het actieplan richt zich op 3 lijnen:

1. Organisatie van de ANW: uitgangspunt is het verdelen van de diensten per huisartsenpost met alle aangesloten huisartsen (praktijkhoudend en niet-praktijkhoudend), met gedifferentieerde tarieven voor de verschillende soorten diensten. Lees hier meer over de tarieven die de NZa daarvoor deze week heeft opgesteld.
   Hoe dat verdelen van de diensten precies wordt ingericht (bijvoorbeeld met vrij roosteren of andere systemen), daar beslissen de huisartsen per huisartsendienstenstructuur en de huisartsenposten samen over in hun regionale actieplan. Een sluitend plan is voorwaarde om de hogere NZa-tarieven in te laten gaan.
2. Huisartsenzorg in de nacht: focus ligt hier op alleen echte spoedzorg, zodat de zorg met minder mensen en middelen kan worden geleverd.
3. Werken aan het toekomstbeeld: een geïntegreerde spoedpost waar meerdere zorgdisciplines samen werken, zodat ieder zijn eigen spoedzorgtaken daar oppakt.

• Praat mee over de ANW. Er wordt een klankbordgroep ingesteld met huisartsen met verschillende achtergronden en werkvormen om het actieplan nader uit te werken.

Wat was de inzet van de LHV?

Te vaak als we patiënten verwijzen naar de GGZ en het sociaal domein, komen ze op lange wachtlijsten terecht en/of duurt het lang voordat ze op de juiste wachtlijst staan. Tijdens die wachttijd kloppen patiënten geregeld nog bij ons aan voor hulp, terwijl ze eigenlijk andere zorg nodig hebben die wij niet kunnen bieden. Met risico’s voor patiënten én voor huisartsen, die daardoor te lang verantwoordelijk blijven.

Ook ervaren we onvoldoende mogelijkheden om met de aanbieders in de GGZ af te stemmen en samen te werken.

We hebben voor het IZA ingezet op:

• meer verwijsmogelijkheden naar het sociaal domein;
• ggz beschikbaar voor mensen die het het hardst nodig hebben;
• kortere wachttijden en wachttijdopvang door de ggz zelf, niet door de huisartsenpraktijk;
• meer direct overleg tussen huisartsen en ggz-behandelaars;
• betere landelijke afspraak over consultatie van de ggz;
• betere bereikbaarheid en beschikbaarheid van ggz in de avond-, nacht- en weekenduren;
• meer ruimte voor inzet van de POH-ggz, naar de maat van de huisartsenpraktijk.

Wat staat er in het IZA?

Het zorgakkoord focust op dit thema op twee lijnen: het versterken van de sociale basis enerzijds en het verbeteren van de samenwerking sociaal domein, huisartsenzorg en ggz anderzijds.

• Er wordt genoemd dat door lange wachttijden te veel en te lang de verantwoordelijkheid bij de huisartsenzorg blijft liggen.
• Ook wordt genoemd dat samenwerken in de driehoek sociaal domein-huisartsenzorg-ggz kan helpen om een patiënt sneller op de juiste plek te krijgen. Dat vergt ook dat we kritisch zijn welke vragen verwezen worden naar de ggz. Lichtere problematiek of sociale problematiek wordt op andere plekken begeleid.
• Er wordt aangedrongen op sterke samenwerking tussen het sociaal domein en de GGZ. De Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) is daarom ook betrokken.
• Er wordt afgesproken dat er lokale of regionale werkwijzen worden ontwikkeld om zorg en welzijn te verbinden voor mensen met psychische klachten. Ook wordt afgesproken om in de komende 5 jaar een landelijk dekkend netwerk van laagdrempelige steunpunten voor mensen met ernstige psychiatrische aandoeningen (EPA) te realiseren, waar huisartsen een aanspreekpunt hebben.
• Er wordt ingezet op een forse daling van de wachttijden in de ggz. Onder andere door snellere en betere triage, beter wachtlijstoverzicht en minder instroom van lichte klachten en sociale problematiek in de ggz.
• De ggz gaat in 2023/2024 mentale gezondheidscentra opzetten, waar patiënten die door de huisarts verwezen worden binnen 2 weken kunnen worden gezien. Als blijkt dat  zorg vanuit de ggz nodig is voor de patiënt neemt de ggz binnen 4 weken de verantwoordelijkheid over van de huisarts .
• Er moeten regionale samenwerkingsafspraken worden gemaakt over intercollegiaal overleg en consultatie: hoe en wanneer kunnen sociaal domein, huisartsenzorg en ggz van elkaars expertise gebruik maken. Huisartsen moeten direct contact kunnen hebben met de behandelaren in de ggz van hun patiënten.
• Er komt een telefonische hulplijn voor huisartsen in de avond-, nacht- en weekenduren, zodat er een 24 uurs bereikbaarheid is van de ggz-instelling voor huisartsen. Deadline hiervoor is 2024.
• Per 2024 wordt het maximumaantal uren POH-ggz per normpraktijk verhoogd (met 4 uur) in segment 1. Ook staat hier expliciet bij dat de POH huisartsenzorg is.

Wat vindt de LHV daarvan? 

• Er is erkenning in het IZA voor het nijpende probleem dat het vastlopen van de ggz vormt voor de huisartsenzorg. Het ontlasten van huisartsenzorg is een van de uitgangspunten. Het is belangrijk dat dat wordt gezien door zowel overheid, zorgverzekeraars als ggz-sector.
• De plannen voor mentale gezondheidscentra zijn ambitieus. Van belang is de beweging die de ggz doet naar de huisartsenzorg toe. Als dit werkt, zou dat een duidelijker aanspreekpunt bieden voor huisartsen. Patiënten kunnen snel worden gezien door de ggz voor een eerste verkennend gesprek. Het is een eerste stap om tot betere samenwerking met de ggz te komen.
• Uiteindelijk is het directe contact tussen huisartsen en ggz-behandelaars voor ons erg belangrijk. Deze mogelijkheid voor intercollegiaal overleg via overleglijnen moet nog wel beter worden uitgewerkt.
• Voor consultatie van de ggz door de huisartsenzorg wordt met name op regionale afspraken aangestuurd; wij willen daarnaast echter ook een betere landelijke afspraak over consultatie.
• We zijn tevreden dat het gelukt is om een ophoging te krijgen van het maximum aantal uren POH-ggz. Dit betekent dat praktijken die dat kunnen en willen hun POH-ggz voor meer uren kunnen inzetten.

Wat doen wij verder op dit thema?

De wachttijden in de ggz zijn ons al lange tijd een doorn in het oog. Als LHV zijn we daarom lid  geworden van de ‘stuurgroep wachttijden ggz’, waarin voorstellen worden gemaakt om de wachttijden structureel aan te pakken. We brengen in de stuurgroep het perspectief van de huisartsen in, zodat ook dat wordt meegenomen in de plannen.

Regionaal zijn huisartsen ook al geregeld verbonden aan regionale overlegtafels en transfertafels (waar ggz-instellingen samen bepalen waar een behandelplek is als een patiënt niet snel genoeg geholpen wordt) om samenwerking in de zorg voor mensen met psychische klachten te verbeteren. De regionale huisartsenorganisaties (RHO’s) moeten hierin gaan ondersteunen. We hebben daarover contact met InEen.

De problemen in de ggz en het sociaal domein lopen vaak over in de huisartsenzorg en maken het lastiger af te bakenen wat huisartsenzorg is en wat niet. Het is belangrijk dat we als huisartsen zelf blijven formuleren waar wij van zijn, welke zorg wij goed kunnen leveren en wat echt op het terrein van een ander ligt. Daarom hebben we als LHV, samen met NHG en InEen, een vernieuwde visie op psychische zorg in de huisartsenpraktijk gemaakt. Met die visie in de hand geven we aan waar we van zijn en wat we nodig hebben (van anderen). De uitgangspunten van die visie zijn door onze inzet ook in het IZA terecht gekomen.

Meer over dit thema en onze inzet lees je op de themapagina Ggz in de praktijk.

• Wat was de inzet van de LHV?

De hoeveelheid administratie in de huisartsenzorg is te hoog en dat gaat ten koste van de tijd voor patiëntencontact. Het terugdringen van de administratieve lasten is een continu en soms hardnekkig proces. Op de volgende pagina beschrijven we onze inzet: Administratieve lasten voor huisartsen verminderen.

• Wat staat er in het IZA?

De aandacht voor de vermindering van administratieve lasten en regeldruk in het IZA is positief. Er is een aparte paragraaf ‘vermindering regeldruk’ waarin staat dat in 2025 de tijdsbesteding aan administratieve werkzaamheden in alle sectoren met 5%-punt (bij een 40-urige werkweek is dat 2 uur minder per week) gedaald moet zijn ten opzichte van 2020. En ook in de andere hoofstukken wordt het genoemd, bijvoorbeeld:

• oog bij de werkagenda voor de haalbaarheid, waaronder de impact op de administratieve lastendruk en de (juridische) uitvoerbaarheid van alle plannen;
• transformatiemiddelen beschikbaar zonder onnodige administratieve lasten;
• regiobeelden en regioplannen leiden netto niet tot extra administratieve lasten bij zorgprofessionals of zorgaanbieders;
• bekostiging, inkoop en verantwoording worden zo eenvoudig mogelijk ingericht; uitgangspunt is dat dit niet leidt tot een toename van administratieve lasten;
• de monitoring mag niet leiden tot een toename van de administratieve lasten en kan daarom eventueel geprioriteerd worden boven andere reeds bestaande monitors.

Lees meer op onze themapagina over het Integraal Zorgakkoord samengevat onder het kopje minder controle en verantwoordingseisen

• Wat vinden wij daarvan?

De uitwerking is naast de doelstelling 5% minder administratieve werkzaamheden niet heel concreet. Het heeft de aandacht, maar er is nog veel voor nodig om de ideeën concreet te maken.

We vinden het positief is dat er staat: VWS zorgt dat regeldruk als gevolg van (nieuwe) wet- en regelgeving en (nieuw) beleid zo beperkt mogelijk blijf, en dit wordt opgesteld met de werkbaarheid in de praktijk als nadrukkelijk en voorwaardelijk uitgangspunt;

De impact vanuit (nieuwe) wet- en regelgeving op regeldruk benadrukken we al enige tijd. Of dit nu ook opgevolgd wordt dat moet zich in de komende jaren gaan bewijzen. Belangrijk is om de regeldruk van het IZa zelf ook goed te monitoren en daar waar mogelijk in te perken..

Ook wordt er gekeken naar branche- en beroepsverenigingen, wat wordt hier van ons verwacht?

• Branche- en beroepsverenigingen kijken kritisch naar de regeldruk die zij veroorzaken, bijvoorbeeld door richtlijnen of kwaliteitseisen, en beperken deze tot het strikt noodzakelijke minimum;
• Branche- en beroepsverenigingen brengen bij hun achterban goede voorbeelden, behaalde resultaten en beschikbare ondersteuningsmogelijkheden onder.

De LHV is zich hiervan zeer bewust en blijft dit ook doen. Daarnaast proberen we als vereniging ook goed om te gaan met wat we aan jou als lid vragen. Door meer samenwerking en slim plannen blijven we zoeken naar de juiste mix van betrekken en meepraten binnen de vereniging op onderwerpen die jouw vak raken.

Zorginkoop
Daarnaast staat er: Zorginkopers (zorgverzekeraars, zorgkantoren, gemeenten) kijken kritisch naar de regeldruk die zij veroorzaken in het kader van de inkoop en verantwoording, en beperken deze tot het strikt noodzakelijke minimum, o.a. door harmonisering van de eisen die zij stellen.

De door deze afspraken vrijgespeelde tijd komt beschikbaar voor het vergroten van de beschikbare professionele ruimte, stelt VWS. VWS heeft daar schijnbaar vertrouwen in omdat ze al een besparing van 130 miljoen euro per jaar ingeboekt vanaf 2024 te behalen met het uniformeren van inkoop- en verantwoordingseisen voor de zorgsectoren die vallen onder de Zorgverzekeringswet (Zvw). Voor de LHV is die bezuiniging een bijzaak en ligt de focus op meer tijd voor de professional.

Meten = weten, maar zorgt ook voor administratie

Qua meetbaarheid van de tijdsbesteding zijn er nog wel wat vraagtekens. Allemaal nieuwe onderzoeken/vragenlijsten lijken niet zo bevorderlijk voor de administratieve lasten. De LHV blijft dus goed volgen wat de overige plannen in het IZA aan regeldruk gaan veroorzaken.

• Wat doen wij verder op dit thema?

We blijven ons inzetten om onnodige regeldruk te voorkomen en adresseren dit daar waar mogelijk bij ontregel de zorg. Ook informeren we huisartsen over regels die al zijn afgeschaft, maar toch blijven oppoppen. Voor meer informatie en voorbeelden zie onze themapagina op onze website:  Administratieve lasten voor huisartsen verminderen.

Vragen of meldingen over administratieve lasten? Laat het direct weten aan het ministerie van VWS via aanpakregeldruk@minvws.nl.

De LHV heeft in 2021 de huisvestingsproblematiek onderzocht en cijfermatig onderbouwd. We zien dat voldoende en passende huisvesting voor veel huisartsen moeilijk toegankelijk is en dat dit zich niet beperkt tot de Randstad. Zo geeft 77% van alle huisartsen aan nadelen te ervaren vanwege ruimtegebrek. 

Wat was de inzet van de LHV?

• Wij vinden dat gemeenten in hun bestemmingsplannen voldoende ruimte voor huisartsenpraktijken moeten opnemen.
• Vanwege de sterk uiteenlopende huisvestingskosten per gemeente moeten die kosten op een gedifferentieerde wijze vergoed worden.

Bekijk ook onze factsheet ‘Met de vuist op tafel’

Wat staat er in het IZA over het thema huisvesting?

• VWS, ZN, LHV, InEen en de VNG spannen zich in om voor de zomer van 2023 tot werkbare afspraken en een handreiking te komen over het oplossen van huisvestingsproblematiek van huisartsenpraktijken en gezondheidscentra, waar betaalbare huisvesting niet beschikbaar is, de bestaande huisvesting inadequaat is of nieuwe voorzieningen nodig zijn om de visie op de eerste lijn te realiseren.
• Per 2025 stelt de NZa nieuwe (maximum)tarieven vast op basis van kostenonderzoek, waarin ook huisvestingskosten zijn verdisconteerd. Individuele verzekeraars en aanbieders kunnen maatwerkafspraken maken in 2023/2024.

Wat vinden we hiervan?

• Maatwerkafspraken in contracten
  Nieuwe (maximum)tarieven voor huisvesting zijn dringend nodig. We zijn blij dat deze afspraak gemaakt is, maar de methodiek van kostenonderzoek doen en achteraf de tarieven verhogen, leidt tot vertraging terwijl er nú een probleem is.
• Toekomstbestendige en betaalbare huisvesting
  Onze inspanningen hebben ertoe geleid dat de problematiek hoog op de agenda staat, zowel politiek als in het werkveld. De volgende stap is om de relevante partijen in beweging te brengen zodat de problemen voor huisartsen worden opgelost. Juist in de huisvestingsproblematiek komen alle problemen van de huisartsenzorg samen: we kunnen niet méér huisartsen opleiden, als er simpelweg geen fysieke plek voor ze is. Ditzelfde geldt voor het opleiden van ondersteunend personeel. De beweging naar meer zorg in de wijk: dat gaat niet als er onvoldoende plek is voor huisartsen. Gemeenten, zorgverzekeraars en hun koepels zijn de partijen die een cruciale rol hebben in het zorgen voor toekomstbestendige en betaalbare huisvesting. Daarmee helpen ze niet alleen huisartsen, maar ook zichzelf en de patiënt.

Het feit dat in het IZA afgesproken is om tot afspraken en een handreiking te komen, geeft die partijen een gezamenlijk doel én het geeft ons de mogelijkheid om meer druk uit te oefenen dan zonder IZA.

Wat doen we verder op dit thema?

Landelijke en lokale aanpak
Naast afspraken in het IZA, zet de LHV al in op een landelijke en lokale aanpak. De afspraken en handreiking met VNG en ZN, alsook de tarieven vallen onder de landelijke aanpak en daarin worden we door de afspraken in het IZA gesteund. Om jou op lokaal niveau te ondersteunen, delen we oplossingsrichtingen en succesvolle initiatieven. In sommige gemeenten wordt bijvoorbeeld gewerkt met een linking pin tussen gemeente en huisartsen, zoals Stadsloods Amsterdam en Makelpunt Utrecht.

Ook hebben we informatie op een rij gezet waarmee je als huisarts gemakkelijk kunt inspreken bij de gemeente. Je vindt onze voorbeeldbrief en opzet voor de spreektekst hier.

Meer informatie vind je op de themapagina huisvesting.

Wat is het probleem?
Steeds meer huisartsen en hun personeel vinden de werkdruk te hoog. De zorgvraag wordt ingewikkelder en patiënten worden ouder en komen met meer problemen op het spreekuur. Er wordt bovendien een steeds groter beroep gedaan op de huisarts, ook voor allerlei taken die eigenlijk niet in de huisartsenzorg thuishoren. Huisartsen moeten te veel administratieve en verantwoordingslasten opbrengen. De tijd die daarin gaat zitten, gaat ten koste van de tijd voor de patiëntenzorg. De tijd die huisartsen hebben om met hun patiënten te spreken is vaak te kort om de vragen goed te beantwoorden. Ook ontbreekt het aan tijd om goed af te stemmen in het eigen team en daarbuiten (met wijkverpleging, andere artsen) over complexe ouderen en andere kwetsbare patiënten. De kwaliteit van de zorg komt zo onder druk te staan.  

Welke oplossing zien wij?
De LHV wil dat huisartsen kwaliteit kunnen blijven leveren en dat ze met plezier hun vak uitoefenen. Meer tijd voor de patiënt (MTVP) staat voor de integrale aanpak om de ervaren werkdruk in de huisartsenpraktijk verlagen. Het zorgt voor rust en ruimte in de praktijkdag, waardoor tegelijkertijd het werkplezier wordt verhoogd en de patiënten tevredener zijn. De huidige pilots tonen aan dat MTVP ook leidt tot minder verwijzingen naar de tweede lijn, medicatie en diagnostiek worden beperkt en de kwaliteit van zorg wordt verbeterd. De pilots kennen een wisselende invulling, maar deze uitgangspunten zijn telkens hetzelfde:

• Financiering voor extra capaciteit in de praktijk
• Hiermee kan de gemiddelde consultduur naar 15 minuten
• Tijdens dit langere consult is een ander/beter gesprek met de patiënt mogelijk
• Hierdoor betere (niet) verwijzing, bijvoorbeeld naar het sociaal domein
• Afspraken met andere domeinen in de regio zijn essentieel.

Wij willen dat het voor alle huisartsen op deze manier mogelijk wordt (financieel en organisatorisch) om meer tijd te besteden aan de zorg voor de patiënten.

Wat staat hierover in het IZA?

• MTVP komt beschikbaar voor alle patiënten in Nederland, in maximaal 4 jaar. Per jaar in ieder geval beschikbaar voor 4,3 miljoen inschrijvingen op naam (ION).
• De huisartsenpraktijk kan starten als er wordt voldaan aan drie voorwaarden:
  • daadwerkelijk meer tijd in de praktijk (consultduur van 10 naar 15 minuten)
  • lerende omgeving middels intervisie
  • een regionale aanpak met ondersteuning door de RHO
• Voor 2023 financiering huisartsenpraktijk via S3 en financiering RHO via S2
• Vanaf 2024 financiering huisartsenpraktijk via S1.

Wat heeft de landelijke ledenvergadering besloten?
Vanwege het bestaande gebrek aan vertrouwen, wil de landelijke ledenvergadering van de LHV (LLV) op korte termijn concrete resultaten zien. De LLV heeft daarom twee voorwaarden gesteld, een daarvan is dat we op het gebied van ‘Meer tijd voor de patiënt’ binnen 3 maanden van alle zorgverzekeraars zien dat zij huisartsen via het contract voor 2023 de mogelijkheid bieden voor MTVP en dat dit per 2024 structureel wordt bekostigd via S1. In december neemt de landelijke ledenvergadering een besluit of voldaan is aan de voorwaarden en of we alsnog het IZA zullen ondertekenen.
Alles over Meer Tijd voor de Patiënt vind je in ons thema.

Wat was de inzet van de LHV?
We zien goede, veilige, betrouwbare digitale middelen en gegevensuitwisseling als een randvoorwaarde voor het kunnen bieden van passende zorg. Daarnaast vinden we het belangrijk dat we dit vanuit de huisartsenzorg zelf organiseren en begeleiden, zodat de aanpak past binnen wat onze sector nodig heeft.

We hebben voor het IZA met name ingezet op:

• ICT-systemen moeten zo werken dat de kwaliteit en eenduidigheid van registratie, de continue beschikbaarheid van gegevens en de digitale ondersteuning van de samenwerking met en rond de patiënt gegarandeerd is.
• Gegevensuitwisseling tussen zorgverleners moet zorgbreed mogelijk gemaakt worden.
• De huisartsenpraktijken moeten hierbij geholpen worden, met techniek en implementatie. Het is nodig dat de overheid flink investeert in techniek en slimmere ondersteuning.
• We moeten zelf ‘aan de knoppen’ kunnen zitten om de schaarse middelen bij huisartsen en leveranciers goed in te zetten.
• Thuisarts.nl, door huisartsen zelf opgezet, moet worden uitgebreid en verder geprofessionaliseerd, om patiënten meer zelfzorginformatie te bieden en zo de druk op het spreekuur te verminderen.
• De tarieven voor de huisartsenpraktijken moeten worden herijkt, zeker ook op het gebied van de ICT, waar de ICT-kosten fors zijn gestegen en allang niet meer in de pas lopen met de ooit gemeten kosten waar de NZa zich in haar tarieven op baseert.

Wat staat er in het IZA?
In het IZA wordt het belang van goede gegevensuitwisseling in de zorg genoemd, hoe de beschikking hebben over de juiste informatie nodig is om passende zorg op een veilige manier te kunnen bieden.

Daarbij zijn er 4 doelstellingen geformuleerd:

1. Elektronische gegevensuitwisseling wordt de standaard in de zorg: hieronder wordt onder andere afgesproken:
   – Er komt een nationale visie en strategie en een landelijke organisatie om bij de implementatie daarvan te ondersteunen.
   – Er moet samenhang komen tussen ontwikkelingen op dit vlak binnen de verschillende zorgsectoren.
   – Er worden eisen gesteld aan de systemen die ICT-leveranciers aanbieden, zoals het gebruik van open standaarden en open koppelvlakken.
   – Er moeten een opt-out komen voor gegevensuitwisseling voor de acute zorg, verbeteringen in de gegevensoverdracht over medicatie, de fax moet worden uitgebannen en de opvolging van eisen aan informatiebeveiliging moet verbeteren.

2. In 2025 toegang tot gegevens via persoonlijke gezondheidsomgevingen (PGO’s): waaronder afspraken over het ontsluiten van gegevens naar PGO’s, regelen van de randvoorwaarden en ondersteuning van PGO-gebruik.

3. Transformatie naar meer digitale en hybride zorg:
   – Vanwege de arbeidsmarktvraagstukken is innovatie en herontwerpen van de zorg onontkoombaar, waaronder meer inzet van digitale hulpmiddelen.
   – Beoordeling van de meerwaarde van digitale hulpmiddelen.
   – Ondersteuning bij gebruik van digitale hulpmiddelen voor zorgverleners.
   – Aanpassingen in de bekostiging, richtlijnen en standaarden nodig.

4. Secundair gebruik van gegevens: dit gaat met name over het vaststellen wat zinvol en legitiem secundair gebruik van zorgdata is en dat wetgeving moet worden aangepast waar die een belemmering vormt. Hierin wordt ook gesteld dat secundair gebruik van data niet mag leiden tot meer administratieve lasten in de zorgpraktijk.

Wat vindt de LHV daarvan? 
We zien dat er positieve afspraken staan in het IZA ten aanzien van digitalisering. Vooral op het gebied van de gegevensuitwisseling is veel winst te behalen voor de huisartsenpraktijken. De afspraken in het IZA geven ons als huisartsenzorg de ruimte om te formuleren wat wij als huisarts op dat gebied nodig hebben en daar financiering voor te krijgen.

Op veel vlakken hebben we de laatste jaren in de huisartsenzorg al flink ingezet, zoals verbetering van gegevensuitwisseling rondom medicatie. Via het IZA is er voor dat soort projecten gegarandeerd langdurig budget en toegezegde medewerking van andere, benodigde partijen.

Het IZA biedt ruimte om in de huisartsenzorg door te gaan met onze inzet op toetsbare eisen ten aanzien van de HIS’en, op het verbeteren van uitwisseling van gegevens in de spoedketen (huisarts, HAP, ambulance en SEH) en het vereenvoudigen van de toestemmingsregistratie voor gegevensuitwisseling.

Ook kan Thuisarts.nl, een belangrijke tool voor huisartsen in patiëntenvoorlichting, via het IZA rekenen op extra investeringen en daardoor zich verder ontwikkelen.

Op het gebied van PGO’s lopen we voorop in onze sector. We zien dat daar nog veel werk aan te doen is, er zijn de nodige barrières waar we nu tegenaan lopen. Of de ambitieuze doelstelling op dat vlak uit het IZA haalbaar is, zal dus nog moeten blijken.

Wat betreft het secundair gebruik van gezondheidsgegevens: we hebben bij het IZA ingebracht en zullen dat bij uitwerking van de plannen blijven doen, dat er goed moet worden nagedacht over hoe de vertrouwelijkheid van de spreekkamer wordt geborgd en de privacy van de patiënt wordt beschermd.

Wel blijft – ook op dit thema – de precieze uitwerking van de IZA-afspraken van belang. Zo zal de toezegging van zorgverzekeraars om meer te investeren in digitalisering zich moeten vertalen in daadwerkelijke financiering van voorgestelde (regionale) ict-verbeterplannen in de huisartsenzorg.

Wat doen wij verder op dit thema?
Als LHV vinden we: ict moet voor jou als huisarts werken, het moet bijdragen aan de patiëntenzorg en de bedrijfsvoering. Digitalisering is geen doel op zich. Voor onze inzet op ict-thema’s staat dan ook voorop: wat gaat de huisarts hier in de spreekkamer van merken? In positieve zin (waarmee zou de huisarts geholpen zijn en willen we dus voor elkaar krijgen) en in negatieve zin (welke plannen, wetten en eisen zijn er in de maak waar de huisarts last van kan krijgen en willen we dus voorkomen of verzachten?).

Voorname ict-thema’s waar we ons als LHV in 2022 mee bezig houden, vind je op deze pagina.

Wat is het probleem?
Wij vinden dit onderwerp belangrijk, omdat zowel voor de huisartsenzorg als de overige eerstelijnszorg waarmee huisartsen goed moeten kunnen samenwerken, adequate ondersteuning en ontzorgen nodig is. Daarvoor zijn voldoende financiële middelen en menskracht nodig. Wij hebben dit daarom als thema opgevoerd voor het IZA en hebben het ook vastgelegd in het visiedocument Hechte Huisartsenzorg, samen met NHG en InEen.

Welke oplossing zien wij?
De organisaties staan, maar hebben de middelen nodig om voor de huisartsen aan de slag te gaan. Samen met de afdelingen van de LHV vertegenwoordigd door de LHV-ambassadeur moeten de organisaties de slagkracht in menskracht en financiële middelen hebben om de huisartsen te ontzorgen. Hierbij is het van belang dat huisartsen samen kunnen bepalen wat nodig is in hun regio.

Wat staat hierover in het IZA?                                 
In het IZA is een ruime stijging voorzien van het budgettair kader voor multidisciplinaire zorg (MDZ), waar dit uit bekostigd kan worden. In 2023 komt er alleen al 44 miljoen bij en dit groeit nog in de jaren erna. Plus een aparte pot met transitiegelden, die voor een deel al zijn geoormerkt voor de huisartsenzorg (160 miljoen). Of en waar dit concreet terecht komt, hangt af van de afspraken met zorgverzekeraars en of er concrete plannen zijn.

Groeiruimte MDZ loopt op van 2, naar 3, naar 4 en naar 5 procent.

Veel gaat afhangen van de regioplannen/regiobeelden. Regio organisaties zullen die afspraken maken. Lees hier de relevante teksten.

Wat vinden wij daarvan?
De erkenning is er in het IZA. Op meerdere plaatsen wordt verwezen naar het maken van regionale plannen en afspraken, waar de regionale (huisartsen-) organisaties een grote rol wordt toegedicht.

Onder andere bij Meer tijd voor de patiënt, digitalisering, samenwerking met sociaal domein, ggz en tweede lijn voor ‘passende zorg’. Ook het verkrijgen van transitiemiddelen voor projecten loopt via de regio.

Het is dus zeer van belang dat de RHO of ander regionaal samenwerkingsverband hiervoor voldoende menskracht en middelen ter beschikking heeft. En dit besteedt aan de door huisartsen gewenste ontwikkelingen en activiteiten.

Er ligt hier nog wel een uitdaging.

Voor de versterking van de organisatie van de eerstelijnszorg zijn aparte afspraken gemaakt. Dit gaat zowel over huisartsenzorg als over de overige eerstelijn. Voor het maken van goede afspraken vinden wij het ook van belang dat andere disciplines zich lokaal of regionaal goed organiseren. De invulling hiervan is nog niet duidelijk, er moet nu eerst met o.a. verzekeraars een visie op de eerstelijnszorg komen, voor eind 2022.

Specifiek voor meer tijd voor de patiënt is afgesproken om 20 miljoen te reserveren voor de ondersteuning door regionale huisartsenorganisaties. Daarmee kunnen zij de praktijken ondersteunen om MTVDP te realiseren en de resultaten monitoren. Denk daarbij aan het maken van regionale implementatieplannen, aanbieden van opleidingen/nascholing, en intervisiebijeenkomsten, afspraken maken met sociaal domein en andere zorgaanbieders, verzamelen spiegelinformatie, zorgen voor opleiding van ondersteunende medewerkers, etc.

Wat doen wij verder op dit thema?
Een sterke huisartsen- of eerstelijnsorganisatie ondersteunt zorgverleners bij het bieden van goede patiëntenzorg en de complexe uitdagingen die op hen afkomen. Samen kun je effectiever aan de slag met de arbeidsmarktproblematiek, toenemende zorgvraag en andere vraagstukken. LHV, NHG en InEen geven een impuls aan de regionale samenwerking. Kijk voor meer informatie op www.hechtehuisartsenzorg.nl.

Wat is het probleem?
De problemen in andere zorgdomeinen lopen over in de huisartsenzorg en vragen om continue afbakening van wat huisartsenzorg is en wat niet. Het is belangrijk dat huisartsen zelf blijven formuleren waar zij van zijn, welke zorg zij goed kunnen leveren en wat op het terrein van een ander ligt. De kernwaarden en kerntaken van de huisartsenzorg bieden hiervoor houvast.

De andere partijen herkennen en erkennen dit probleem. Afgesproken is dat zorg alleen na overleg wordt overgeheveld én op voorwaarde dat de huisarts er tijd voor heeft (MTVDP).

Welke oplossing zien wij?
De kernwaarden en kerntaken van de huisartsenzorg bieden hiervoor houvast.

Wat staat hierover in het IZA?                                 
De andere partijen herkennen en erkennen dit probleem. Afgesproken is dat zorg alleen na overleg wordt overgeheveld én op voorwaarde dat de huisarts er tijd voor heeft (MTVDP).

Wat vinden wij daarvan?
We focussen ons op dat waar de huisarts goed in is en houden dit vast. Daarnaast willen we ook blijven innoveren en kijken we naar het vak nu en wat er nodig is in de toekomst. We zien een belangrijke rol voor de huisarts. Met de maatschappelijke uitdagingen is bij de kern blijven van het vak een noodzaak om het vak te behouden en beschikbaar voor alle Nederlanders.

Wat doen wij verder op dit thema?
We zijn en blijven met huisartsen in gesprek over de inhoud van het vak. We blijven het vak eiken op de kernwaarden en taken en ontwikkelen een visie op het vak voor de (midden)langere termijn. Een visie voor de huisarts en de huisarts in de eerste lijn.

Wat is het probleem?
De tarieven zijn vastgesteld in 2015. Hoewel ze wel worden geïndexeerd, geven ze de werkelijkheid in de praktijk niet meer weer.

Welke oplossing zien wij?
De LHV wil een nieuw kostenonderzoek om de praktijk van de dag van vandaag weer goed te kunnen bekostigen. Daarnaast wil de LHV samen met VWS, Verzekeraars en NZA kijken naar de bekostiging van de huisartsenzorg. Met het nieuwe kostenonderzoek zitten we over een aantal jaren namelijk weer met dezelfde situatie. De LHV wil een duurzamere oplossing die beter aansluit op de kosten die er in de praktijken worden gemaakt.

Wat staat hierover in het IZA?                                 
Dit punt staat niet in het IZA. Het heeft ook weinig met de andere partijen te maken. Daarom kijken we naar dit punt met VWS, zorgverzekeraars en de NZA.

Wat vinden wij daarvan?
Het IZA heeft dit punt een zetje in de goede richting gegeven. Het bekostigingsonderzoek staat nu in de planning, er is een bureau geselecteerd en het onderzoek start binnenkort. We houden LHV-leden op de hoogte en betrekken de leden waar mogelijk bij het onderzoek.

Wat doen wij verder op dit thema?
Bekostiging valt uit in bekostiging (tarieven) en contractering. Meer leest u op de themapagina Declareren en tarieven. Hier informeren we u ook verder over de oplossingen die nodig zijn voor een andere bekostiging. Bij deze plannen betrekken we alle leden omdat wijzigingen effect hebben op iedereen.