De physician assistant rijdt ook visites

Ton Boermans is bijna veertig jaar huisarts en als hij over al die jaren terugkijkt, heeft hij het beter dan ooit. De aanstelling van een physician assistant (PA) heeft zijn werkdruk het meest verlicht.

Wat is jullie oplossing?

“Meer tijd voor de patiënt betekent: de praktijk anders organiseren en taken delegeren. Ik heb inmiddels dertien medewerkers in dienst: praktijkondersteuners, doktersassistenten, een diabetes verpleegkundige en enkele administratief medewerkers. Maar wat mijn werkdruk het allermeest heeft verlicht, is de aanstelling van een physician assistant (PA). Die hebben we nu al een jaar of tien in onze praktijk. En we hebben ook een PA in opleiding.

Het NIVEL heeft een paar jaar geleden uitgerekend dat 10 procent van de patiënten bijna de helft van de tijd van de huisarts in beslag neemt. Ik kan veel van die patiënten aan de PA overlaten en zie zelf vooral nog de complexere patiënten. Voor die consulten trek ik meestal 15 à 20 minuten uit. Dat heeft mijn werk een stuk leuker gemaakt.”

Door taken te delegeren en anders te organiseren, heb ik het beter dan ooit

Wat levert het op?

“De physician assistant werkt vier dagen in de week en ziet zo’n 25 patiënten per dag. De PA kan ook visites doen. Sinds de PA er is, werk ik zelf vier dagen per week. Daarnaast doe ik zo’n 250 uur dienst op de huisartsenpost. De palliatieve zorg komt daar nog bij; die laat zich moeilijk plannen. Omdat alles nu zo goed is geregeld, heb ik nog steeds heel veel plezier in mijn vak. Ik ben straks veertig jaar huisarts, ik hoop het nog een paar jaar vol te kunnen houden. Mijn BIG-registratie is net weer goedgekeurd.

Niet alleen ikzelf, ook de patiënten zijn heel tevreden over de inzet van de PA. Onze eerste PA werd zelfs gekscherend ‘de beste huisarts van Losser’ genoemd. Maar als een patiënt toch liever de huisarts zelf wil zien, kan dat natuurlijk ook. Al is dat niet altijd dezelfde dag.”

Zijn er uitdagingen of dingen die beter kunnen? 

“Er valt altijd van alles te verbeteren. Een verbeterpunt is bijvoorbeeld de verbinding tussen onze praktijk en de gemeente. Sinds een jaar is er bij ons vanuit de gemeente een jeugdconsulent gedetacheerd. Zij volgt inmiddels de opleiding voor POH-ggz. Via haar hebben we nu een betere lijn naar de gemeente. Het is heel nuttig om meer kennis in huis te hebben over bijvoorbeeld Wmo-regelingen.

Daarnaast ben ik bezig om een ggz-netwerkje op te bouwen. Hoe beter zorgverleners elkaar kennen, hoe makkelijker ze elkaar weten te vinden. Als er wachtlijsten zijn, zoeken we samen naar een oplossing. We kunnen in onze praktijk ook een beroep doen op een gepensioneerde psychiater, die als consulent beschikbaar is. Hij spreekt met patiënten en geeft bijvoorbeeld adviezen over een verdere behandeling en medicatie.”

Is het een structurele oplossing, ook financieel?

“Financieel is het absoluut mogelijk om taken te delegeren en de praktijk anders te organiseren. Een PA is een stuk goedkoper dan een waarnemer of hidha. En bovendien: een PA is in onze regio ook makkelijker te vinden of zelf op te leiden. Ik denk dat het dienstverband van de PA prima uit kan met de vergoeding die per consult wordt betaald. Die vergoeding is namelijk even hoog als wanneer ik het consult zelf doe. Als ik over al die jaren terugkijk, kan ik wel zeggen dat ik het beter heb dan ooit.”