Inzet van basisartsen in Kerkrade

In de praktijk van huisarts Donna Lenders krijgen basisartsen de kans om een tijdje in de praktijk te werken en te zien hoe de huisartsenzorg werkt. Mogelijk worden ze hierdoor behouden voor de huisartsenzorg, zeker is dat ze de werkdruk helpen verminderen.

Wat is jullie oplossing?

“Onze praktijk ligt in een niet volledig erkende achterstandswijk. De zorgconsumptie in onze praktijk is hoog en de spreekuren staan al jaren overvol. Eén van de oplossingen om de werkdruk in de praktijk te verminderen, is dat we naast een huisarts in opleiding (aios) ook twee, op dit moment zelfs drie, basisartsen (aniossen) hebben aangenomen. Doordat zij de patiënten met kleine kwalen zien, wordt de druk op de spreekuren verlicht en creëren we tijd om nieuwe dingen op te pakken. Tegelijkertijd krijgen de aniossen de kans om te kijken of de huisartsenzorg iets voor hen is. Voor onze patiënten is het fijn dat de aios en aniossen er een heel jaar zijn en dus ook continuïteit in zorg bieden. Patiënten hebben liever iemand die er een jaar is, dan een incidentele waarnemer die ze niet echt leren kennen.”

De inzet van basisartsen verlicht het spreekuur

Wat levert het op?

“Deze oplossing levert voor de patiënten meer aandacht op. Een consult bij een aios of anios duurt vaak langer dan een consult met een huisarts. Het begeleiden van een anios kost ons natuurlijk eerst wel tijd. Alle drie aniossen krijgen één op één begeleiding van een huisarts. Dat vinden wij heel belangrijk, ook voor de veiligheid van de anios, zodat die echt de mogelijkheid krijgt om te leren dokter te zijn. Sommigen komen namelijk rechtstreeks van de opleiding, anderen hebben al als anios in het ziekenhuis of verpleeghuis gewerkt. We doen samen spreekuur, leggen visites af, we overleggen veel. Zelfstandig visites rijden is er in het begin niet bij, maar na een tijd weten we wel wanneer een anios dat aan kan. De assistentes weten welke klachten ze naar de aniossen kunnen verwijzen en welke niet. Net als bij een aios kijkt een van de begeleiders de dossiers van patiënten na. Uiteindelijk levert de inzet van aniossen ons toch tijd op. We kunnen nu een huisarts vrijmaken om de assistentes in het callcenter te begeleiden. Er zijn continu vier tot zes assistentes bezig om alle telefoontjes aan te nemen en af te handelen. Daar kunnen we wel wat extra aansturing gebruiken. Dat is een belangrijk winstpunt.”

Zijn er uitdagingen of dingen die beter kunnen? 

“Wij zien de inzet van aniossen als een manier om hen de kans te geven nader kennis te maken met de huisartsenzorg. Veel geneeskundestudenten werken in hun opleiding maar heel kort in een huisartsenpraktijk. Veel basisartsen werken eerst een tijd in een ziekenhuis voordat ze een opleidingsplaats gaan zoeken. Vaak blijven ze in de ziekenhuiswereld hangen en gaan daar hun opleiding doen. De huisartsenzorg komt niet meer in beeld, terwijl wij in onze regio heel hard huisartsen nodig hebben. Daar proberen wij dus wat aan te doen. Wij bieden basisartsen de kans om een tijdje in onze praktijk rond te lopen en te zien hoe de huisartsenzorg werkt. We hopen dat we ze daarmee behouden voor de huisartsenzorg. Om hier meer vorm aan te geven, zijn we nu bezig om samen met het regionale ziekenhuis Zuyderland en de huisartsenopleiding Maastricht een anios-werkplek op te zetten. De anios rouleert dan in twee jaar tijd over drie plekken: twee in het ziekenhuis en één in de huisartsenpraktijk.”

Is het een structurele oplossing, ook financieel?

“Voor de opleiding van een aios krijg je als opleider een vergoeding. Een anios betaal je volgens cao; dit is gelijk aan het salaris van een verpleegkundig specialist. De aniossen verdienen zichzelf in ieder geval deels terug doordat zij consulten doen. Ik denk niet dat we er financieel helemaal uitspringen, maar dat is ook niet ons doel. Het gaat erom dat we tijd creëren om de spreekuren anders in te delen. Dat is voor mij als praktijkhouder een belangrijke prioriteit. Het gaat niet alleen om tijd voor de patiënt, het gaat ook om het welzijn van de dokter. Het moet leuk blijven om dit vak uit te oefenen. Ik vind het belangrijk dat de huisartsen die bij mij in dienst zijn de kans krijgen om zich te ontwikkelen en dingen te doen die zij leuk vinden. De een vindt het leuk om aiossen op te leiden, de ander wil de assistentes in het callcenter aansturen en een derde wil toch nog een keer 3 maanden op reis. Het is fantastisch als we zo’n wens in vervulling kunnen laten gaan.”